صد سال جنگ بر سر فلسطین

تاریخ استعمار شهرک‌نشینان و مقاومت (1917-2017)

‍ پس از 1917 (و صدور بیانیۀ بالفور) ، فلسطینی‌ها خود را در مخمصه‌ای سه‌گانه یافتند که احتمالاً در تاریخ مقاومت در برابر اقدامات استعماری ـ شهرک‌نشینی بی‌سابقه بود. برخلاف بسیاری از مردمانی که تحت حکومت استعماری قرار گرفتند، فلسطینی‌ها نه‌تنها می‌بایست با قدرت استعماری در کلان‌شهر، در این مورد لندن، بلکه می‌بایست با جنبش استعماری ـ شهرک‌نشین منحصربه‌فردی که متعلق به بریتانیا بود اما مستقل از آن بود نیز مبارزه می‌کردند.

این جنبش استعماری مأموریت ملّی خود را داشت، توجیه کتاب‌مقدسی [عزیمت یهودیان اروپایی به سرزمین باستانی قوم بنی‌اسرائیل] اغواکننده‌ای داشت و همچنین پایگاهی بین‌المللی و منابع مالی تثبیت‌شده در اختیار داشت.

با وجود ظرفیت خارق‌العادۀ جنبش صهیونیستی برای تجهیز و سرمایه‌گذاری در فلسطین، بین سال‌های 1926 تا 1932 رشد جمعیت یهودیان به نسبت کل جمعیت کشور متوقف شد و بین 17 تا 18.5 درصد راکد ماند. برخی از این سال‌ها مصادف شد با رکود جهانی، زمانی که یهودیانی که فلسطین را ترک می‌کردند از کسانی که وارد می‌شدند پیشی می‌گرفتند…