دو دفتر نخست از مجموعۀ خواندنیهای نوباوگان ایران، نمونههایی از نوشتهها دربارۀ ادبیات کودک از مطبوعات ایران در دورۀ قاجار، پهلوی اول و سالهای 1320 تا 1336 را ارائه کردهاند. کتاب حاضر همان مقوله را در مقطع تاریخی بعدی دنبال میکند و البته میتواند مستقل از آن دو خوانده شود.
در دورۀ یازدهسالۀ مورد بررسی این کتاب، ادبیات کودک و نوجوان ایران تحولات و دستاوردهای مهمی داشت و با تبدیل شدن به موضوعی عمومی و نهادی اجتماعی پا به دوران حیات حرفهای خود گذاشت.
در این کتاب گزیدهای از مطالب مطبوعات ایران طی سالهای 1337 تا 1347 با موضوع ادبیات کودک و نوجوان و مباحث نظری و نقد آن فراهم آمده است. علت انتخاب این مقطع یازدهساله که با مقاطع سیاسی کشورمان منطبق نیست، تحولات و نقاط عطف مهم در تاریخ ادبیات کودک و نوجوان کشورمان است. در 1336 با انتشار اولین ویژهنامۀ ادبیات کودک در تاریخ مطبوعات ایران، روند تبدیل شدن ادبیات کودک به نهادی عمومی آغاز شد و در 1347 با درگذشت صمد بهرنگی و بازتاب وسیع اجتماعی آن، ادبیات کودک بهعنوان نهادی اجتماعی پذیرفته و تثبیت شد.
