بهار در لزن ذیل بر مرغ سحر پروانه بهار داستان سفر درمانی پدرم، ملک الشعرا بهار، به دهکدهٔ کوهستانی لِزَن و بستری شدن او در آسایشگاه مسلولان را پیش از این در زندگینامهام، مرغ سحر، که انتشارات جهان کتاب در تهران منتشر کرده، نوشتهام؛ خاطرهای که میخوانید گوشهای دیگر از یادگار […]
Tag Archives: ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار یا محمدتقی بهار متولد ۱۸ آذر ۱۲۶۵–۱ اردیبهشت ۱۳۳۰ ملقب به ملکالشعرا و متخلص به «بهار»، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامهنگار، تاریخنگار، استاد دانشگاه و سیاستمدار معاصر ایرانی بود. ناتل خانلری وی را آخرین ادیب بزرگ ایران مینامد.
بهار از خود می گوید از کتاب دلمشغولیهای بهار به کوشش ناصرالدین پروین همچنان که سنّت ادبی ماست، بهار در سرودههایش «فخریه» میآفریند و چنانکه رسم سیاستپیشگان است، شخصیت و اندیشة خود را برتر مینمایاند. پس، پارهای گزافها را- اگرچه اندکاند- باید بر او بخشود. خودش گفته است: خواهند گفت: صولیوار[1]، بهار […]
خانه ی ملك الشعرای بهار افشین معاصر آمديم خانه نبوديد: روايت خانههای مشاهير ايران. نسرين ظهيری. با مقدمۀ احمد مسجد جامعی. نشر ثالث، 1393. كتاب آمديم خانه نبوديد روايت خانم ظهيری است از چهل و چهار خانه كه روزگاری كسانی همچو دهخدا، مصدق، بديع الزمان، صبا، هدايت، معين، فرخزاد، سپهری […]