در تحليلهاى جامعهشناسى، فعاليتهاى مصرفى، منشأ مدرنِ ساختار هويتى به شمار مىروند و اين نكته محصول تغيير آهنگ زندگى و فراغت بشر امروز است.
مفهوم بسيط و گوياى «سبك زندگى» ابزار توانمندى برای تحليل الگوهاى مصرف و تعيين مرزهاى تشابه و تمايز در ميان گروههاى مختلف اجتماعى است.
امروز جامعهشناسان به طور فزايندهاى بر اهميّت «مصرف فرهنگى» و به تَبَع آن «سرماية فرهنگى» در شكل بخشيدن به موقعيت و روابط اجتماعى تأكيد میورزند.
اين نوشته، با بهرهگيرى از تجارب جامعهشناسان فرهنگى غرب و ذكر نظريات آنان، تلاشى است براى گشودن مدخل سبك زندگى فرهنگى ايرانيان و ارزيابى كوچكى در چگونگى مصرف فرهنگى در سرزمين ما.